اشکی که بی‌صداست پشتی که بی‌پناست دستی که بسته است پایی که خسته است دل را که عاشق است حرفی که صادق است شعری که بی‌بهاست شرمی که آشناست دارایی من است ارزانی شماست
صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوشست
وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوشست
از صبا هر دم مشام جان ما خوش میشود
آری آری طیب انفاس هواداران خوش است..
از روستاهای کهن شهرستان نیشابور می‌باشد که در شمال غربی شهرستان نیشابور واقع گردیده‌است که حدود 35 خانوار جمعیت دارد و یکی از روستاهای ییلاقی شهرستان می‌باشد که در کنار رودخانه‌ای به این نام واقع گردیده‌است.شغل اصلی مردم آن کشاورزی و دامداری می‌باشد.مردم آن کرد و فارس می‌باشند که در گذشته گویش اکثریت آنها کردی بوده‌است ولی نسل امروزی به زبان فارسی تکلم می‌نمایند.این روستا یکی از مناطق بکر استان در زمینه گردشگری می‌باشد که هر ساله در فصول گرم پذیرای خیل عظیمی از دوستاران طبیعت می‌باشد.از محصولات اصلی این روستا می‌توان گردو، سیب، هلو، آلو، گلابی و ...را نام برد که در میان آنها گردوی این روستا شهره خاص و عام درشهرستان نیشابور می‌باشد.از مناطق دیدنی این روستا درخت چنار مشرف به چشمه با قطری حدود 9 متر، غار سر نی، هونی، و ارتفاعات بینالود است.پایین بودن سطح اساس رودخانه و واقع شدن زمینهای کشاورزی در بالادست باعث محدودیت کشاورزی این روستا گردیده که همین امر باعث مهاجرت قشر جوان این روستا به شهرهای اطراف گردیده‌است.ضمناً این روستا یکی از روستاهای نادر شهرستان در امر تحصیل می‌باشد که قشر تحصیل کرده آن اکنون در پستهای مهمی در کشور و خارج از کشور در حال خدمت می‌باشند.از حیوانات و پرندگانی که در محدوده این روستا زندگی می‌نمایند می‌توان پلنگ، یوز پلنگ، گرگ، شغال، روباه، گراز، قوچ و میش اوریال و از پرندگان عقاب، کبک، تیهو و ... را نام برد.
